بررسی میزان آلودگی ذرات معلق در هوای شهر گچساران در سال ۱۳۸۴

مقدمه و هدف: پدیده آلودگی هوا در مناطق شهری و صنعتی از مهمترین مشکلات زیست محیطی می باشد که سلامت انسان ها را تهدید می نماید. از جمله این آلاینده ها، ذرات معلق در هوا می باشد که به ازای افزایش هر 10 میکروگرم بر متر مکعب از آن در هوا، میزان مرگ و میر 1 تا 3 درصد افزایش می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی ذرات معلق در هوای شهر گچساران انجام گردید. مواد و روش ها: این یک مطالعه تحلیلی به صورت طولی است که نمونه های هوا (6936 نمونه) در این بررسی به صورت 24 ساعته در طول سال 1384 جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری تی دانشجویی، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون تحلیل گردید. یافته ها: نتایج حاکی از وجود ارتباط خطی مستقیم بین درجه حرارت هوا و میزان غلظت ذرات معلق می باشد (001/0 > p)، به گونه ای که میانگین این میزان در فصول تابستان (3/226 میکروگرم بر مترمکعب)، بهار (8/167 میکروگرم بر مترمکعب)، پاییز (6/111 میکروگرم بر متر مکعب) و زمستان (7/85 میکروگرم بر متر مکعب)، به ترتیب بیشترین تا کمترین مقدار را به خود اختصاص داده اند (05/0 > p). همچنین میانگین غلظت 24 ساعته آلاینده ها در ماه های مختلف نشان می دهد که در سه ماه اردیبهشت، تیر و مرداد، غلظت ذرات معلق بالاتر از حد مجاز(260 میکروگرم بر مترمکعب) بوده است. نتیجه گیری: خشکی هوای منطقه، کمبود رطوبت هوا و بارندگی و درجه حرارت بالای هوا همراه با وجود تأسیسات عظیم صنعتی در محدوده این شهر از عوامل بالقوه بالا بودن آلودگی هوا در شهر گچساران می باشد.